Przechowywanie produktów

0
1926

Psuciu żywności sprzyjają nadmierna wilgotność produktu lub otoczenia oraz zbyt wysoka temperatura przechowywania. Niektóre produkty, jak tłuszcz, susze owocowe i warzywne, psują się pod wpływem światła.
Podajemy sposoby przechowywania niektórych produktów w warunkach gospodarstwa domowego:
Mąka i kasze. Na ogół nie robi się wielkich zapasów, a ilości na bieżące potrzeby można przechowywać w papierowych torebkach w szafie kuchen­nej z dala od źródeł ciepła.
Makarony mogą być przechowywane w słojach lub blaszanych pudeł­kach – w temperaturze pokojowej, ale bez dostępu światła.

 

Mąka ziemniaczana. Większą ilość trzeba przesypać do lnianego woreczka i zawiesić w suchej spiżarni. Podobnie przechowuje się groch i fasolę.
Cukier i sól  łatwo chłoną wilgoć i dlatego muszą być przechowywane w szczelnych opakowaniach. Sól w solniczce nie stwardnieje, jeśli wrzucimy do niej parę ziaren ryżu.
Jaja można przechowywać przez miesiąc w lodówce (w pojemniku na ten cel przeznaczonym), a w spiżarni lub w piwnicy – w kartonowych pojemni­kach. Zawsze ułożone szerszym końcem do góry. Dłużej można przechowy­wać w soli, trocinach, piasku i słomie, albo pociągnąć skorupki wazeliną czy parafiną.

Jak sprawdzać świeżość jaj? Przygotować słój z zimną wodą i wkładać do niego jajka. Świeże zostaną na dnie, zepsute wypłyną na powierzchnię, mniej świeże podniosą się jednym końcem do góry.

 

Ryby i podroby psują się bardzo szybko. Trzeba je przyrządzić w ciągu 24 godzin albo zamrozić. Ryb nie należy umieszczać w lodówce w pobliżu masła i twarogów, bo nabiorą nieprzyjemnego zapachu. Rybę, która nie będzie przechowywana zbyt długo, trzeba wypatroszyć i umieścić w lodów­ce, ale nie w zamrażalniku. Mrożoną rybę należy przechowywać w zamrażalniku zawiniętą w woreczek foliowy.
Tłuszcze (masło, smalec, olej) należy przechowywać w temperaturze do 10 °C (w chłodziarce, spiżarni), koniecznie w miejscu zaciemnionym. Dosko­nale przechowują się także zamrożone. Trzeba je chronić przed obcymi zapachami, ponieważ łatwo nimi przesiąkają.
Zjełczałe masło należy zalać słodkim mlekiem, przerobić przez 20 minut. Odstawić na kilka godzin, mleko zalać i przepłukać kilkakrotnie wodą soloną, a potem czystą.
Wędliny nietrwałe można przechowywać w lodówce nie dłużej niż 4-6 dni, a salcesony i kiszki tylko do 2 dni. Wędliny trwałe można posmarować smalcem lub owinąć szczelnie folią aluminiową i przechowywać przez miesiąc, a szynkę,polędwicę czy baleron nawet zamrozić. Gdyby pojawił się szary nalot, należy wędlinę umyć ciepłą wodą, przetrzeć alkoholem i natłuścić smalcem.
Mięso, jeśli nie jest przeznaczone do szybkiego spożycia, musi być zamrożone (po rozmrożeniu nigdy nie wolno zamrażać ponownie). Przed zamrożeniem dzielimy na porcje do jednorazowego użycia i owijamy w folię. Bez zamrażalnika mięso też da się przechowywać, ale krótko i w następujący sposób: mięso lekko solimy lub skrapiamy octem, wcierając go w tkankę mięsną na całej powierzchni. Następnie zawijamy w folię lub wkładamy do garnka kamiennego albo emaliowanego i szczelnie przykryte ustawiamy w chłodnym miejscu. Co kilka godzin mięso trzeba przewracać.

 

Mleko i śmietanę przechowuje się w butelkach lub słoikach w temp. 10 C, chroniąc przed światłem.
Sery – w naczyniu ceramicznym przez 2 dni bez lodówki, dłużej w lodówce. Żółte – owijamy w miękki papier, wkładamy do worka foliowego, którego nie zamykamy szczelnie i umieszczamy w dolnej części lodówki. Sera żółtego nie zamraża się, bo traci smak.
Konserwy trzeba chronić przed wilgocią i zmianami temperatury. Dłu­gość przechowywania – do pół roku od daty produkcji. Jeśli pojawi się rdza na puszkach, natychmiast konserwę przeznaczyć do spożycia.

 

Przetwory owocowe i
warzywne
 muszą być szczelnie zamknię­te i przechowywane w temp. 1 5 C, w miejscu zaciemnionym. Wymagają częstego kontrolowania, zwłaszcza w pierwszym okresie. Taki przegląd powinno się wykonywać co 3-4 dni.
Jeżeli na powierzchni dżemu pojawi się pleśń, ale są to tylko niewielkie plamki, należy je zdjąć z około półcentymetrową warstwą dżemu. Następnie dżem przełożyć do garnka i gotować przez 10 minut, stale mieszając. Gorący przełożyć do wyparzonego słoika i zamknąć. Jeśli pleśń jest już na całej powierzchni, niestety dżem trzeba wyrzucić, bo przetwór jest przesycony toksynami szkodliwymi dla zdrowia.
Podobnie można uratować dżem fermentujący, ale przy gotowaniu należy dodać cukru.
Pleśniejący kompot (ale jeśli jeszcze nie zmienił smaku i zapachu), ratuje się jak dżem.
Przecier pomidorowy w otwartej puszce można uratować przed pleśnią i zepsuciem, jeśli posypiemy go odrobiną soli, a następnie zalejemy olejem. Przecier fermentujący nadaje się do użytku, ale z umiarem – do zakwaszenia barszczu i duszenia mięsa.

Kwaszonki przechowuje się w zamkniętych słojach, kamiennych garnkach lub beczkach przez 8 miesięcy, najlepiej w piwnicy w temperaturze do 10°C. Jeśli ogórki zaczynają pleśnieć, należy wyjąć je z zalewy, miękkie części odkrajać. Ogórki dokładnie umyć, a zalewę przecedzić i przegotować. Ogórki ułożyć w słojach, zalać gorącą zalewą i zamknąć.

Pieczywo. Chleb zachowa świeżość, jeśli przechowujemy go w foliowym woreczku. Nie należy jednak wkładać do niego ciepłego chleba. Można tez włożyć do pojemnika z chlebem surowe jabłko. Wystudzony zimny chleb można włożyć do foliowego woreczka, dokładnie zawinąć i włożyć do zamrażalnika, a wyjąć stamtąd na godzinę przed spożyciem, pozostawiając w woreczku, aż się rozmrozi. Czerstwy chleb można odświeżyć, wkładając na chwilę do zimnej wody, a następnie na krótki czas do bardzo gorącego piekarnika. Pachnie i smakuje jak świeżo upieczony! W taki sam sposób można odświeżyć bułki i bagietki. Inny sposób odświeżania pieczywa: do większego garnka wlać wody, wstawić mniejszy garnek z pieczywem, przykryty szczelnie. Duży garnek postawić na niewielkim ogniu, by woda zawrzała. Po kilku minutach pieczywo jak świeże.
Im mniej stracą produkty w czasie przetwarzania na potrawy, tym więcej zachowują naturalnych właściwości i składników pokarmowych, a także będą smaczniejsze.

Warzywa i owoce. Szpinak, szczaw, sałatę, natkę pietruszki, szczypior, kapustę itp. liściaste – najpierw przebieramy, odrzucamy korzonki, łodyżki i zniszczone liście, a następnie dokładnie, ale szybko płuczemy i lekko odsączamy tak, by nie zgnieść zanadto liści. Rozdrabniamy przed samym gotowaniem lub dodaniem do potrawy.
Warzywa korzeniowe po umyciu i wyszorowaniu obieramy cieniutko, rozdrabniamy nierdzewnym narzędziem i gotujemy. Bardzo ważne: nie gotuje się warzyw w obitym naczyniu emaliowanym.
Owoce jagodowe najpierw się myje, a dopiero potem usuwa części niejadalne.
Warzywa i owoce na surówki natychmiast po rozdrobnieniu trzeba zalać śmietaną, olejem lub majonezem i skropić kwaskiem cytrynowym. Cukrem i solą doprawić tuż przed podaniem, l nie przechowywać zbyt długo.
Obranych warzyw nie przechowujemy w wodzie, bo stracą składniki mineralne.
Gotowanie warzyw i owoców też decyduje o jakości potrawy. Trzeba je wkładać do małej ilości wrzącej wody osolonej lub osłodzonej. Gotować pod przykryciem. Tylko szpinak, zieloną fasolkę, brukselkę kapustę i kalafiory gotujemy przez pierwsze 10 minut bez przykrycia. Aby pozbawić kapustę i kalafiory przykrego zapachu, należy dodać słodkiego mleka lub skórkę chleba do gotowania.
Warzywa o zabarwieniu czerwonym (marchew, pomidory, paprykę, dynię) dobrze jest dusić z dodatkiem tłuszczu.
Cebulę warto sparzyć przed użyciem do surówek, a straci przykry zapach

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułPrzyprawianie potraw
Następny artykułPrzyprawy

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here