Istota filozofii „porządku, który zaczyna się w głowie” polega w gruncie rzeczy na tym, żeby sprzątać od razu albo według przyjętego planu, tak by uniknąć sprzątania ratunkowego. Można to osiągnąć na kilka prostych sposobów.
Zawsze koncentruj się na pożytkach płynących ze sprzątania. A jest ich wiele.
- Zwiększenie poczucia kontroli nad własnym życiem.
- Podziw ze strony najbliższych.
- Zdrowszy i bezpieczniejszy dom.
- Więcej czasu dla rodziny i bliskich.
- Bogatsze życie towarzyskie.
- Mniej stresu.
- Mniej wydatków — systematycznie czyszczone meble i ubrania dłużej będą ci służyć.
Jeśli nie znosisz sprzątania i organizowania porządków — spróbuj zmienić nastawienie. Warto poszukać w tym, czego tak nie lubimy, wartości i piękna. Jogini na przykład długo zastanawiali się nad wartością takich właśnie najprostszych czynności. Opisali między innymi dobrodziejstwa karma jogi — pozostawania w stanie ciągłej świadomości podczas codziennego porządkowania ogrodu. Doszli do wniosku, że taki stan pomaga w wyciszeniu się, skupieniu i skoncentrowaniu na tym, co ważne. Chodzi o pozbycie się bałaganu, który mamy wewnątrz, w sobie — troski o rachunki do zapłacenia, -wspomnienia kłótni z szefem — i skupienie się na prostej czynności. Sprzątanie pomaga zachować pogodę ducha. Kiedy żyjesz w stresie, zajęcie się czymś prostym i zaplanowanym działa terapeutycznie i uspokajająco.
Traktuj przywiązanie do porządku jako wartość wspólną dla całej rodziny. Jeśli zawsze sam sprzątasz cały dom, to co dajesz do zrozumienia pozostałym domownikom? Otóż to, że mogą bałaganić, a ktoś i tak po nich posprząta. Tak nie można — dbanie o czystość i porządek powinno być zajęciem całej rodziny. Można sprawić, aby rodzina była z tego dumna!
Wdrażaj dzieci do rodzinnych porządków już od najmłodszych lat. Maluchy będą się cieszyły, że pracują razem z rodzicami. Kiedy trochę podrosną, mogą zmienić nastawienie i uznać obowiązki za uciążliwe — ale jeśli przyzwyczają się do nich od małego, to raczej ich nie zaniedbają. Łatwo jest opisać, jak przyzwyczajać dzieci do sprzątania — znacznie trudniej jest rzeczywiście to zrobić. W gruncie rzeczy wszystko sprowadza się do tego, aby nalegać na wykonanie zadanych czynności: nie przyjmować wymówek, ale także nie zadawać niepotrzebnych czy bezsensownych prac. Przekonasz się, że kiedyś podziękują ci za to, czego się nauczyły w domu. Bywa tak, że nie masz czasu, a wiesz, że odkurzenie całego pokoju zajmie dzieciom wieczność. Zdarza się, że dzieci proszą, aby darować im sprzątanie pokoju, bo muszą poćwiczyć strzelanie karnych przed jutrzejszym meczem. W takich sytuacjach masz pokusę, aby odpuścić i zrobić to sam — szybciej i sprawniej. Żeby tego uniknąć, wyznacz dzieciom niewielkie, rozsądne obowiązki związane ze sprzątaniem, których wypełnienie nie zabierze im zbyt wiele wolnego czasu — ale bądź konsekwentny i wymagaj ich realizacji. Żadnych wyjątków i usprawiedliwień — ale też żadnych podstępów z twojej strony. Kiedyś, kiedy dzieci będą już miały własne domy, albo będą mieszkały Wdrażaj nawyki i działania porządkowe codziennie. To najpewniejsza droga do osiągnięcia wymarzonego celu — domu błyszczącego czystością.
Kiedy wstajesz z łóżka — pościel je (i tego samego ucz swoje dzieci). Zawsze wycieraj nogi przed wejściem do domu. Brudne naczynia od razu wstawiaj do zmywarki. Sortuj też pocztę, kiedy tylko przyjdzie — niech listy, rachunki i reklamy mają swoje miejsce. Jeśłi takie odruchy staną się częścią twojego życia, zaoszczędzisz dużo czasu na sprzątaniu. w akademiku i będą potrafiły utrzymać swój pokój w stanie niezagrażającym życiu i zdrowiu, będą ci naprawdę wdzięczne.
Przygotuj plan utrzymania domu w czystości i porządku. Porządek oznacza, że na stole nie walają się niepotrzebne przedmioty, płaszcze wiszą na wieszaku, bałagan jest pod kontrolą. Czystość — że podłogi nie są zabłocone, w kątach nie ma pajęczyn, a na drzwiach nie widać smug.
Choć zwykle czystość i porządek idą w parze, zdarzają się domy porządne, choć brudne, a także takie, gdzie jest czysto, ale panuje bałagan. Sprzątanie bałaganu i utrzymywanie czystości nie muszą być czynnościami równoczesnymi, ale na pewno łatwiej jest wyczyścić pokój, w którym panuje porządek. — Muszę posprzątać, bo zaraz przyjdzie pani od sprzątania — słyszałeś zapewne takie żarty. W gruncie rzeczy chodzi o to, żeby przed faktycznym sprzątaniem zrobić trochę porządku: upchnąć w szufladach to, co leży na wierzchu, powiesić kurtki na wieszaku, aby umożliwić pani od sprzątania robienie tego, za co się jej płaci. Inaczej będzie musiała poświęcić dodatkowy czas na porządkowanie twoich rzeczy.
Warto wiedzieć, jak się czyści poszczególne rzeczy. Z czego zrobione są twoje dywany, meble, sprzęt AGD, zasłony, ubrania? Im więcej wiesz o materiałach, tym łatwiej uda ci się je wyczyścić i utrzymać w czystości. Kiedy kupujesz coś nowego — od razu zastanów się, jak się to czyści. Jeśli nie chcesz wydawać pieniędzy na oddawanie rzeczy do pralni chemicznej, kupuj takie ubrania czy tkaniny, które można prać w pralce. I odwrotnie —jeśli nie masz czasu na pranie, wybieraj rzeczy nadające się do czyszczenia chemicznego. Nie załamuj się bałaganem. Raczej zastanów się, lak zlikwidować nieporządek. Wyobraź sobie, jak to będzie wyglądało po posprzątaniu — wizualizacja jest potężnym narzędziem „porządnego” nastawienia. Bardzo motywujące są obrazki typu „przed” i „po”. roblem w tym, że kiedy masz przed sobą stan „przed” sprzątaniem, nie widzisz obrazka pokazującego, jak będzie wyglądało „po”. Pomóc może właśnie wizualizacja. Można opisać to, do czego chcesz dojść.
Kolejnym krokiem jest posprzątanie niewielkiego odcinka tylko po to, aby zobaczyć efekt własnej pracy. Na przykład — wszystkie przedmioty z zabałaganionego stołu możesz włożyć do jednego pudełka. Przez chwilę nie myśl o tym, jak i gdzie je pochować. Po prostu wytrzyj kurz ze stołu, przemyj go, jeśli trzeba — i napawaj się uczuciem: jest czysto i porządnie!
